گفتگوی ویژه خبری: روایت ۱۴ سال «تنگنا» برای یک مددکار اجتماعی در گیلان؛ آیا ریشه مشکل شخصی است؟
فهرست عناوین مطلب
گفتگوی ویژه خبری: روایت ۱۴ سال «تنگنا» برای یک مددکار اجتماعی در گیلان؛ آیا ریشه مشکل شخصی است؟
جواد طلسچی یکتا، سردبیر پایگاه خبری مددکار نیوز، در گفتگویی اختصاصی با خبرنگار استان‌ها، از تجربه ۱۴ ساله خود در بخش خصوصی مراکز تحت نظارت سازمان بهزیستی پرده برداشت. او مدعی است که در طول ۲۰ سال فعالیتش در این حوزه، از ۱۴ سالی که در بخش خصوصی گذرانده، همواره با «ایجاد فقر و تنگنای مالی» از طریق محدود کردن منابع و منافع مرکز تحت مدیریتش مواجه بوده است.
طلسچی یکتا با اشاره به ظرفیت‌های تخصصی و پتانسیل‌های متنوع مرکز تحت مدیریتش، تصریح کرد که با وجود این توانایی‌ها، «هیچ‌گونه تغییری در رویکردهای سازمان بهزیستی استان گیلان صورت نپذیرفته است.»
ردپای «دشمنی‌های شخصی» در تنگناهای مالی؟
نکته قابل تأمل در اظهارات طلسچی یکتا، ریشه‌یابی این مشکلات است. او می‌گوید: «آنطور که ما طی این سالها خصوصاً بعد از گسترش رسانه‌های تحت نظارت‌مان بر حسب بزرگتر شدن دایره روابط رسانه‌ای‌مان مطلع شدیم این رویکرد ربطی به دفتر یا معاونت خاصی ندارد و از دشمنی‌ها و کینه‌توزی‌های یکی دو نفر در استان گیلان و تهران نشأت می‌گیرد.» این ادعا، پرونده‌ای از تصفیه‌حساب‌های شخصی در بوروکراسی دولتی را گشوده و نیازمند بررسی‌های بیشتر است.
نمونه‌هایی از محدودیت‌های اعمال شده: از متراژ نادرست تا عدم افزایش ظرفیت
مدیر مسئول پایگاه خبری مددکار نیوز برای اثبات ادعاهای خود، به چند مورد مشخص اشاره کرد. او گفت: «مرکزی که متراژ آن طبق مستندات موجود و حتی بدون مستندات صرفاً با یک نگاه ساده متراژ بالای ۸۰ متری آن قابل درک می‌باشد از سوی کارشناس بازدید کننده استانی در دفتر بازدید مرکز زیر ۳۰ متر ذکر شده است.» این تناقض فاحش در متراژ ثبت شده، می‌تواند به طور مستقیم بر میزان بودجه و امکانات تخصیص یافته به مرکز تأثیر بگذارد.
وی همچنین به نمونه‌ای دیگر اشاره کرد: «علیرغم اینکه در کمیته بهزیستی شهرستان افزایش ظرفیت پرونده‌ای مرکز ما تأیید گردید و به استان ارسال شد، تا این لحظه بهزیستی استان نسبت به تشکیل کمیته استانی و افزایش ظرفیت پرونده‌ای اقدام ننموده است.» طلسچی یکتا تأکید کرد که نیازی به افزایش تعداد پرونده‌ها ندارد، بلکه خواهان تناسب ظرفیت پرونده‌ها با واقعیت‌های مرکز است، چرا که «فعالیت‌های متنوعی در مرکز ما انجام می‌شود و نیازی به افزایش پرونده ندارم ولی چرا ظرفیت پرونده مرکز من بخاطر ذکر اشتباه فضای فیزیکی مرکز باید ۱۵۰ تایی باشد!»
ریشه‌های تاریخی «محدودیت» و تغییر مسیر به سمت رسانه
طلسچی یکتا، مشکلات فعلی را به وقایع گذشته نیز پیوند می‌دهد. او به بازپرداخت «چندین میلیون تومان پول بابت گروه‌های همیار مرکزم به سازمان بهزیستی و مدیران وقت سال ۱۳۹۰» اشاره کرد تا مجوز مرکز تمدید شود. او دلیل این پافشاری را «عشق به شغلم و کارم و راهم» دانست و تأکید کرد که با وجود ظرفیت‌های مالی خوب از طریق خانواده‌اش، هرگز نخواسته از راه تخصصی‌اش فاصله بگیرد.
وی همچنین به ۶ سال ممانعت از ورودش به اورژانس اجتماعی با «وعده سال بعد» و تداوم «محدودسازی منافع و منابعی که حق عادی یک مرکز غیردولتی بوده» از سال ۱۳۹۰ اشاره کرد. او این محدودیت‌ها را نیز ناشی از «دشمنی و کینه‌توزی دو نفر با همراهی تعدادی کارشناسان دوست آن دو نفر!» می‌داند.
خداحافظی با بخش غیردولتی و تمرکز بر رسانه
در پایان این گفتگو، جواد طلسچی یکتا از تصمیم خود برای عدم ادامه فعالیت در بخش غیردولتی خبر داد. او گفت: «قصد ادامه در بخش غیردولتی را دیگر ندارم، چه در مرکز مثبت زندگی و چه کلینیک مددکاری اجتماعی که قبلاً مجوز آن بدلیل شرایط دشوار اخذ مجوز دو مرکز رها کردم و ابطال شد را ندارم.»
او دلیل این تصمیم را «خستگی از چنین رویکردهای غیردوستانه‌ای» عنوان کرد و افزود که تنها می‌خواهد «در حوزه رسانه‌های مددکاری اجتماعی فعالیت کنم چون در این حوزه موفق‌تر عمل کردم.» به گفته وی: «بعد از اینکه برحسب دشمنی‌ها از دنیای کار واقعی به عقب رانده شدم در فضای رسانه خودم را وقف کردم شاید بتوانم اینجا مثمر ثمر واقع شوم.»
این گفتگو، ضمن روشن کردن ابعاد جدیدی از مشکلات پیش روی فعالان بخش خصوصی در حوزه بهزیستی، لزوم شفافیت و رفع هرگونه سوءتفاهم یا خصومت شخصی در سیستم اداری را گوشزد می‌کند. پایگاه خبری مددکار نیوز آمادگی خود را برای پیگیری این موضوع و دریافت پاسخ از سوی مسئولان ذیربط سازمان بهزیستی اعلام می‌کند.
*گفتگوی خبری و تدوین: مرسده حقیقی
