مددکاران اجتماعی؛ ضرورت شناسایی مشاغل سخت و حمایت از شاغلین غیردولتی
فهرست عناوین مطلب
مددکاران اجتماعی؛ ضرورت شناسایی مشاغل سخت و حمایت از شاغلین غیردولتی
مددکاری اجتماعی یکی از مشاغل انسانی و حساس به شمار می‌رود که افراد فعال در این عرصه با چالش‌های گوناگون و دردهای اجتماعی متعددی روبرو هستند.
در سال‌های اخیر، بحث در مورد سختی کار مددکاران اجتماعی و لزوم شمولیت آن‌ها تحت قانون سختی کار به یکی از موضوعات داغ در بین فعالان این حوزه و رسانه‌ها تبدیل شده است.
اما آیا این توجه به تمامی مددکاران اجتماعی، به ویژه در بخش‌های غیردولتی، لحاظ می‌شود؟
در این مطلب، به بررسی این موضوع و چالش‌های موجود خواهیم پرداخت.
مددکاران اجتماعی و نفوذ آن‌ها در جامعه
مددکاران اجتماعی به عنوان قشر بزرگی از جامعه، نقش بی‌نظیری در برطرف کردن مشکلات اجتماعی و فقر، اعتیاد، مسائل خانوادگی و… ایفا می‌کنند.
آن‌ها با استفاده از دانش و مهارت‌های خود، به مردم کمک می‌کنند تا از مشکلات زندگی عبور کنند و زندگی بهتری را تجربه کنند.
با این حال، این قشر به‌رغم زحمات بسیار، چندان مورد توجه قرار نمی‌گیرد و حقوق و امنیت شغلی آن‌ها به وضوح کمتر از آنچه که باید، است.
تعریف مشاغل سخت و ضرورت شمولیت
اکنون به بحث شمولیت مددکاران اجتماعی در زمره مشاغل سخت می‌پردازیم. مشاغل سخت به مشاغلی اطلاق می‌شود که فشارهای روحی و جسمی زیادی را بر کارکنان تحمیل می‌کنند.
گفته می‌شود که کار در اورژانس اجتماعی، مراکز نگهداری از بیماران مزمن و صعب العلاج، و حتی کار در زندان‌ها، از جمله مشاغل دشوار زندگی هستند. اما این تعریف باید شامل حال مددکاران اجتماعی در بخش‌های غیردولتی نیز باشد.
واقعیت موجود برای مددکاران اجتماعی غیردولتی
مددکاران اجتماعی که در بخش‌های خصوصی و غیردولتی مشغول به کار هستند، با چالش‌های فراوانی مواجه‌اند.
نبود امنیت شغلی، حقوق ناچیز و عدم توجه به نیازهای روانی این افراد، از جمله مشکلاتی است که آن‌ها با آن‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند.
با اینکه اخیراً رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در سخنانش به شمولیت سختی کار برای مددکاران اجتماعی تأکید کرده است، اما متاسفانه بخش بزرگی از جامعه مددکاری اجتماعی نادیده مانده است.
ضرورت توجه به مددکاران بخش‌های غیردولتی
شاید یکی از دلایل نادیده ماندن مددکاران اجتماعی در بخش‌های غیردولتی، نبود تشکیلات و انجمن‌های قدرتمند برای حمایت از آن‌ها باشد.
لذا ضروری است که برای بهبود وضعیت این افراد و ارتقاء سطح کیفی خدمات اجتماعی، اقدامات جدی و عملیاتی صورت گیرد. باید با برقراری توجهات لازم، به این بخش از جامعه مددکاری که عموماً مظلوم و نادیده هستند، دقت بیشتری شود.
سخن پایانی
با توجه به شرایط کنونی و نیازمندیشان به حمایت‌های جدی، مددکاران اجتماعی بایستی در زمره مشاغل سخت قرار گیرند تا بتوانند از مواهب آن بهره‌مند شوند.
این موضوع نه تنها به نفع آن‌هاست، بلکه به ارتقاء کیفیت خدمات اجتماعی در جامعه نیز کمک خواهد کرد. لذا توجه به این قشر و شمولیت آن‌ها در اقدامات حمایتی، باید در دستور کار مسئولین و فعالان اجتماعی قرار گیرد.
این امر نه تنها مسؤولیت اجتماعی ما را نشان می‌دهد، بلکه نمادی از توجه به نیروی انسانی فعال و زحمت‌کش در این عرصه خواهد بود.
