یک نگاه مددکاری به بحران رو به افزایش: سومصرف کمیکال توسط نوجوانان
فهرست عناوین مطلب
یک نگاه مددکاری به بحران رو به افزایش: سومصرف کمیکال توسط نوجوانان
مقدمه
در ماه‌های اخیر، فضای مجازی ایران را هشدارهای متوالی درباره ماده مخدر کیمیکال پر کرده است. این ماده مخدر نسل نویی، به سرعتی فزاینده در میان نوجوانان و جوانان گسترش یافته و تهدیدی جدی برای سلامت عمومی کشور به شمار می‌رود.
به عنوان یک مددکار اجتماعی، باید این معضل را جدی بگیریم و درباره آن صحبت کنیم، من نیزبا ارائه این مقاله کوتاه به سهم خود قدمی حرفه ای و در راستای پیشگیری در سطح اول انجام داده و با آگاه سازی در رابطه بااین معضل اجتماعی گامی برخواهم داشت.
کمیکال چیست؟
کمیکال یک ترکیب مخدر مصنوعی است که معمولاً به صورت پودر یا کریستال عرضه می‌شود.
این ماده از ترکیبات شیمیایی مختلفی ساخته شده و دائماً در حال تغییر و تبدیل است تا از قوانین جانبی فرار کند. آسان دسترسی، قیمت پایین، و تأثیر سریع آن را میان نوجوانان بسیار محبوب کرده است. برخی افراد آن را به صورت استنشاقی، تزریقی، یا خوراکی مصرف می‌کنند.
چرا نوجوانان این ماده را مصرف می‌کنند؟
نوجوانی دورهٌ حساسی از زندگی است که نوجوان در آن در جستجوی هویت و تعلق گروهی است. دوستان، فشار هم‌تایی، و کنجکاوی ذاتی، آنها را به سمت آزمایش‌های پرخطر سوق می‌دهد.
کیمیکال از آن جهت خطرناک است که نوجوانان بر اساس اطلاعات نادرست و افسانه‌های دوستانه، فکر می‌کنند که این ماده کمتر خطرناک تر از دیگر مواد مخدر است یا حتی “طبیعی” است.
عوارض جسمانی و روان‌شناختی
عوارض مصرف کمیکال بسیار وحشتناک و چند‌بعدی هستند. در سطح فیزیکی، مصرف‌کنندگان با افزایش شدید ضربان قلب، فشار خون بالا، لرز و تشنج روبه‌رو می‌شوند. سردردهای شدید، دست‌خوشی، و مشکلات گوارشی نیز معمول است.
اما عوارض روان‌شناختی بسیار فاجعه‌بار است. مصرف کیمیکال منجر به اضطراب شدید، پارانویا، و احساس ترس شدید می‌شود. بسیاری از نوجوانان پس از مصرف، به توهمات بصری و سمعی مبتلا می‌شوند. در موارد جدی، می‌تواند به روان‌پریشی حادی منجر شود که ممکن است دائمی باشد. این نوجوانان ممکن است خود را صدمه‌زا کنند یا کارهای خطرناکی انجام دهند.
تأثیر بر مغز و تکامل شناختی
مغز نوجوان هنوز در حال رشد و تکامل است و تا سن ۲۵ سالگی این فرآیند ادامه دارد.
کیمیکال به شدت بر قسمت‌های حساس مغز تأثیر می‌گذارد و می‌تواند آسیب‌های طول‌مدت یا دائمی ایجاد کند. توانایی تمرکز، یادگیری، و کنترل ایمپالسی تحت تأثیر قرار می‌گیرند. نتیجه‌ای که می‌رود، مشکلات تحصیلی، شکست‌های آکادمیک، و آسیب به آینده‌ی شاغلی آنها است.
تأثیر اجتماعی و خانوادگی
هر نوجوانی بخشی از خانواده است. مصرف کیمیکال نه تنها نوجوان را صدمه می‌زند، بلکه کل خانواده را دچار رنج، شرم، و ناامیدی می‌کند. والدین و خواهران برادران بدون آمادگی روبه‌رو آن هستند. این ماده همچنین به تنهایی نمی‌ایستد؛ سوءمصرف آن اغلب به انحرافات رفتاری، فساد اخلاقی، و گرایش به جرم منجر می‌شود.
نقش مددکاران اجتماعی
ما به عنوان مددکاران اجتماعی، بر خط مقدم این جنگ هستیم. باید نوجوانان و خانواده‌ها را دریابیم و به ویژه در حوزه های عملی کار با نوجوانان و خانواده ها تدابیر ثمربخش و برنامه های علمی و حرفه ای همانند برگزاری کارگاه های مختلف در سطح خانواده ها و در سطح مدارس در جهت مقابله بااین معضل گام برداشته و آنها را درباره خطرات واقعی کمیکال آگاه کنیم.
باید فضایی ایمن‌تر ایجاد کنیم که نوجوانان بتوانند بدون ترس از قضاوت، با ما صحبت کنند. از سویی دیگر پیشگیری، مداخله زودهنگام، و حمایت پس از مصرف، لازم است طبق اصول حرفه ای مددکاری اجتماعی صورت گیرد.
نتیجه‌گیری
کمیکال تنها یک ماده مخدر نیست؛ این یک تهدید برای جان، سلامت، و آینده‌ی نسل جوان ما است. باید اقدام جمعی کنیم. خانواده‌ها، معلمان، مددکاران، و دولت باید به یک‌پارچگی کار کنند تا این معضل را کاهش دهیم.
هر کودکی که از این گام برنمی‌دارد، یک قدم برای پیشگیری است. زمان برای سکوت گذشته است؛ زمان برای عمل رسیده است.
نویسنده :مهری بابالو- مددکار اجتماعی
دانش آموخته مددکاری اجتماعی از دانشگاه شاهد
